Van zorgen voor kwetsbare mensen naar zorgen voor kwetsbare natuur
Jarenlang werkte Marije als verpleegkundige binnen de verslavingszorg en psychiatrie. Afgelopen zomer begon ze als toezichthouder Wet natuurbescherming bij de RUD. Zo op het oog een enorme stap. Maar Marije ziet ook overeenkomsten: “Ik zorgde eerst voor kwetsbare mensen, nu zorg ik voor de kwetsbare natuur.”
De overstap naar de RUD gebeurde niet van vandaag op morgen. Marije dacht al een paar jaar aan omscholing en een andere loopbaan. “Tijdens mijn zoektocht kwam ik steeds de opleiding bos- en natuurbeheer tegen. Die kon ik naast mijn baan volgen.” De combinatie werken, studeren en een gezinsleven was wel pittig. Marije ging één dag per week naar school en studeerde daarnaast 20 tot 40 uur. De stage ging in corona-tijd grotendeels online, dat scheelde enigszins.
Cadeautje
Na het succesvol afronden van de opleiding in juni 2021, ging Marije op zoek naar een passende baan. Bekenden zagen haar wel als groene BOA, en dachten dat zij daar makkelijk voor aangenomen zou worden. Dit bleek niet het geval. “Ik werd afgewezen omdat ik geen BOA-bevoegdheid heb.” Dit gebeurde in eerste instantie ook bij de RUD, waar ze had gesolliciteerd als toezichthouder/BOA landschap. Maar coördinator Frank zag wel een toezichthouder Wet natuurbescherming in haar, en nam Marije alsnog aan. “Dit was echt een cadeautje, ik had het niet verwacht.”
Handhavingszaak
Tijdens haar opleiding heeft Marije de ins & outs van de Wet natuurbescherming geleerd, en als voormalig verpleegkundige kan ze uitstekend moeilijke boodschappen overbrengen. Ook andere werkzaamheden vertonen parallellen met haar vorige werk: “Het opbouwen van een dossier en het onderzoeken wat er aan de hand is, deed ik ook in de verslavingszorg en psychiatrie.” Wat nieuw is, is het bestuursrecht. “Ik moet nog leren wat ik kan en wat ik mag.” En hoe ze handhavingsbrieven schrijft, want die zijn een stuk minder gedetailleerd dan rapporten over cliënten en patiënten. Momenteel werkt Marije aan haar eerste handhavingszaak over de verstoring van vleermuizen, en krijgt ze voortdurend feedback. “Zo leer ik het best, ik ben een doener.”
Volgende stap
Tot nu toe bevalt het Marije prima bij de RUD. Het blijkt een warm bad en het is helemaal niet formeel en hiërarchisch, in tegenstelling tot wat termen als ‘toezichthouder’ ‘handhaving’ en ‘Wet natuurbescherming’ doen vermoeden. De directeur blijkt makkelijk benaderbaar, collega’s nemen de tijd om Marije op weg te helpen en vragen stellen kan altijd. En de volgende stap binnen de RUD is al in zicht: in februari gaat ze de volledige opleiding tot dronepiloot volgen, zodat ze ook vanuit de lucht toezicht kan houden. Ook deze taak borduurt voort op wat zij al kan: Marije bediende de drone al als vrijwilliger om weidevogels in de Lopikerwaard in kaart te brengen, zodat de nesten beschermd kunnen worden.